คิดถึงผลไม้ของวันวาน

เจนจิรา นิราศภัย (ครูเจน-โรงเรียนอนุบาลหมู่บ้านเด็กสานรัก มูลนิธิเด็ก)

8 กุมภาพันธ์ 2565

คิดถึงผลไม้ของวันวาน

เมื่อพูดถึงผลไม้ เชื่อเลยว่าหลายคนในวัยเด็กเคยเดินหาผลไม้ที่ขึ้นแถวข้างทาง ริมสวน ริมรั้วกินกันเป็นประจำ
ส่วนใหญ่วิถีชีวิตแบบนี้ จะพบมากในต่างจังหวัด ซึ่งพ่อ แม่ ปู่ย่า ตายาย มักจะปลูกไม้ผลไว้ริมรั้ว ริมคันนา เพื่อกั้นเป็นเขตแนว หรือผลไม้ที่ขึ้นตามธรรมชาติ เช่น มะม่วง ฝรั่ง มะขามป้อม ต้นเล็บเหยี่ยว ตะขบ ลูกนมควาย(หมากผีผ่วน) เป็นต้น

วันนี้เด็กวัยอนุบาล ๓ จะพาเพื่อนๆ ไปรู้จักผลไม้ริมรั้วในสวนเกษตรหลังโรงเรียนอนุบาลหมู่บ้านเด็กสานรัก ที่พ่อป้อมปลูกไว้กันค่ะ
เริ่มจากที่เด็กๆ เห็นพ่อป้อมถางหญ้า เด็กๆ เลยถามว่า “พ่อครับ พวกหนูช่วยเก็บหญ้าไหมครับ” พ่อป้อม “งั้นลูกไปหยิบตะกร้ามาคนละใบ นำเศษหญ้า/เศษใบไม้ไปทิ้งในบ่อหมักปุ๋ย”

เมื่อเด็กอาสาช่วยงาน จนเสร็จ เด็กๆ ถาม “พ่อคะ มะม่วงต้นนี้มีผลมะม่วงไหมคะ” พ่อตอบ “เด็กๆ ลองช่วยกันมองหาว่ามีผลมะม่วงไหมนะ” เด็กๆ พยายามช่วยกันมอง เดินวนอยู่หลายรอบต้นมะม่วง แต่สายตาไปสะดุดตากับผลไม้สีม่วงดำ สีแดง สีม่วง เต็มต้น
เด็กหญิงถาม “ต้นอะไร ลูกนี้กินได้ไหมคะ หนูอยากกิน” แม่ครูตอบต้นหม่อน “ผลที่มีสีม่วงดำ สีแดง สีม่วง คือลูกหม่อน(มัลเบอร์รี่) ที่เราเรียนรู้กัน ใบหม่อนนำมาเลี้ยงไหม เป็นอาหารของตัวไหม”

ระหว่างนั้นเด็กๆ ช่วยกันเก็บลูกหม่อนอย่างสงสัย จะมีรสชาติยังไง จะเปรี้ยวหรือจะหวาน พอเก็บเสร็จนำลูกหม่อนมาล้างน้ำให้สะอาด มาพิสูจน์รสชาติกัน “ลูกแดงๆ เปรี้ยวๆ ลูกสีม่วงดำหวานๆ หืม อร่อยจังเลย” เด็กๆและแม่ครูล้อมวงกินอย่างมีความสุข ความสุขแบบนี้หาได้ง่ายกับสิ่งรอบๆ ตัว
ลูกหม่อนทำให้แม่ครูคิดถึงถิ่นที่จากมา คิดถึงรสชาติ ความคุ้นเคย ความทรงจำในวัยเด็ก ถวิลหาช่วงเวลาแห่งความสุขของวัยเยาว์

วีถีชีวิตเรียบง่าย ภายในสวนหลังโรงเรียน เป็นการกินอย่างมีความสุขภายใต้ธรรมชาติที่ร่มเย็น

เด็กๆและครู เจ้าหน้าที่ล็อคดาวน์ งดการเดินทางเข้าออกอยู่ในโรงเรียนตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2564
เนื่องจากสถานการณ์ไวรัสโควิด-19 ระบาด

สนใจเป็นเจ้าภาพเลี้ยงอาหารเด็กวัยอนุบาล ทั้ง 60 ชีวิต
ติดต่อสอบถามได้ที่ 094-9754796 พี่วัน